Rozdział 3

- Mirror, a to mój brat Konrad - Niall słysząc słowo brat, wydawał się być... Szczęśliwy? Nie wiem jak to nazwać, ale banan na ryjku z pewnością mu się powiększył.
Chłopcy ,,porwali" Kondzia i Ann do salonu, a ja i Niall poszliśmy po jakieś jedzenie.
Weszliśmy do kuchni. Ja usiadłam na obrotowym krzesełku przy blacie, i zaczęłam się kręcić.
- Mirror, zrobisz coś dla mnie ? - spytał Horanek wyciągając szklanki z szafki.
- Pewnie. - Odpowiedziałam z uśmiechem nadal się kręcąc.
- Rozpuść włosy. - Powiedział patrząc się na mnie. Zatrzymałam się i popatrzyłam na niego.
Zawsze chodzę w kucyku, ale wykonałam jego prośbę. Ściągnęłam gumkę, a moje włosy w postaci lekkich brązowych loków opadły swobodnie na ramiona, i sięgnęły aż do połowy pleców.WOW.
Nie wiedziałam, że są już takie długie. - Ślicznie Ci tak. - Odparł poważnie.
Wyszeptałam ciche ,,dziękuję" i lekko się uśmiechnęłam. Wrócił do nalewania soku, a ja znów zaczęłam się kręcić.

* Z Perspektywy Anabell *

Nie wiem jakim cudem udało się Mirror już pierwszego dnia poznać kogoś takiego jak Niall, a drugiego poznać mnie z Nim i jego przyjaciółmi.Po przywitaniu się ze wszystkimi i wstępnym zapoznaniu zauważyłam jak Harry się na mnie patrzy. Chłopcy wzięli mnie i Konrada do salonu, a Niall i Mirror poszli po jedzenie z tego co wiem. Więc zostałam sama z Kondziem w salonie z obcymi mi chłopakami, nie wiedziałam za bardzo co mam tam robić chciałam, że by te dwie godziny już minęły, czułam się tam dziwnie, taka skrępowana i w ogóle. Konrad od razu za kumplował się z chłopakami.
Właśnie grał w piłkarzyki z Zayn'em, a ja co siedziałam i im dopingowałam tak jak Liam. Harry i Lou gdzieś zniknęli. Właśnie była kolejna bramka z rzędu dla Zayn'a, gdy Kondziu zdenerwował się i przy najbliższej okazji odegrał się mu i strzelił mu bramkę. Jaka była złość Malika, gdy okazało się, że Koni wygrał, rzucił się na Liam'a i zaczął się drzeć:
-No i kto wygrał, no kto, no kto...Mistrz Kondziu-wypiął dumnie pierś i walnął się w nią z pięści, popatrzyłam na Malika który patrzył na tą scenkę ze śmiechem, po czym sama zaczęłam się śmiać.
Konrad popatrzył na nas z dziwną miną i spytał:
-No to co Ann, może chcesz zagrać-spytał i zaczął ciągnąć mnie za rękę w stronę stołu z piłkarzykami.
-Ja dzisiaj podziękuję, może innym razem-odpowiedziałam i wyrwałam się z jego ręki, stając obok piłkarzyków.
-No to w takim razie kto następny, Liam?-spytał unosząc jedną brew do góry i śmiejąc się zwycięsko.
Liam przytaknął, zajął swoje miejsce i już wrzucał piłeczkę przez otwór kiedy ze schodów zbiegł Lou, a za nim Harry, krzycząc:
-Lou, oddawaj te bokserki!-wydarł się tak, że na pewno usłyszeli go na końcu ulicy przy skrzyżowaniu. Wbiegli do salonu i Harry zaczął ganiać Lou wokoło kanapy.
To było takie, takie dziwne patrząc na to jak Hazz, goni Lou za tymi bokserkami, więc wyszłam przed biegnącego Lou, który wyhamował przede mną o mało co nie przewracając mnie i wyrywam mu bokserki, po czym dałam je Loczkowi, tan na ten mój jakże dobry czyn wyszczerzył się jak mysz do sera i poszedł do łazienki.Kolejny mecz się zaczął, już w trzeciej minucie, Konrad zdobył drugiego gola.
W pewnym momencie poczułam czyjś oddech na swojej szyi po czym usłyszałam cichy szept:
-Pociągam Cię, hm?-zachrypnięty, pociągający męski głos, moja myśl ''Hazz, jak on świetnie brzmi jak szepce ''Obróciłam się do Niego w celu odpowiedzenia mu, zaparzałam się w te jego zielone lśniące tęczówki tak, że palnęłam jakimś beznadziejnym pytaniem:
-Eee...Może mleka?-Harry tylko zadziornie się uśmiechnął i usiadł na kanapie.
No kto normalny pyta się chłopaka, czy chce mleka no chyba tylko Ty, Anabell. Brawo dla Ciebie za tą jakże cudowną odpowiedź, no co mogłam mu odpowiedzieć, zobaczyłam mleko to mu powiedziałam pierwsze lepsze. Przynajmniej lepsze to niż powiedzenie mu, że ma śliczne zielone oczyska.


________________________________

No i jak się podoba? Perspektywe Anabell nawisała nasza kochana Ania. Za niedługo postaram się napisać kolejny rozdział, ale proszę, zostawcie komentarze, bo nie wiem czy ktoś to wogóle czyta. / Mirror

Rozdział 2

- Mieszkasz na przeciwko ?
- No tak, mieszkam z kolegami z zespołu, mam nadzieję, że ich polubisz.
- Jeżeli są chociaż w połowie tak fajni jak ty, to na pewno. - Odparłam patrząc na jego twarz.
- Uważasz, że jestem fajny? - spytał unosząc jedną brew do góry.
- Fajny, słodki, zabawny, i do tego mega przystojny. - Odparłam zgodnie z prawdą.
On tylko uśmiechnął się pod nosem i zaparkował pod swoim domem.
- Jesteśmy. - Odpięłam pas i miałam już wysiadać, ale szybko się odwróciłam i dałam mu całusa w poliko.
- Na razie - Rzuciłam radośnie i wysiadłam z auta. Przebiegłam przez ulice, i wbiegłam do domu datrzaskując za sobą drzwi. Zsunęłam się po nich i pacnęłam w czoło.
Boziu, jaka ja jestem głupia !
Wstałam i poszłam do salonu, gdzie naskoczył na mnie brat.
- Czemu to zrobiłaś ? Pomyślałaś morze jak ja się czułem ? A co by się stało, gdybyś sie zabiła? Co ? Pomyślałaś co sie ze mną stanie? Pójde do jakiegoś ośrodka, bo nie mamy krewnych, którzy chcą się mną zająć ! - Mówił szlochając. Mocno się we mnie wtulił i kontynułował - Nigdy więcej mi tego nie rób. Kocham cię, rozumiesz ? I nie wybaczył bym sobie, gdyby coś ci się stało. Jesteś moją małą siostrzyczką.
- Nie zapominaj, że jestem od ciebie starsza o dwa lata - oboje się zaśmialiśmy. Wtedy ktoś wszedł do salonu. Odwróciłam się, i zobaczyłam Anabell, która idzie w moją stronę.
- O nie, kolejny wykład - pomyślałam. Ale ona zamiast mnie pouczać mocno mnie przytuliła.
- Ann. Dość. Dusisz. - Wydobyłam z siebie.
- Czy Ty sobie w ogóle wyobrażasz co my tu przechodziliśmy... Jesteś nieodpowiedzialna, wiesz co by się stało jak byś się zabiła Koni trafił by do domu dziecka, chcesz tego chcesz ? Myślę, że nie...
- Nie chce tego. Poprostu. No. Przepraszam tak?! - prawie wykrzyczałam - Przepraszam za wszystko. - dodałam w miare spokojnie
- Mam nadzieję, że to się nie powtórzy. Nie wiem co bym bez Ciebie zrobiła gdyby coś Ci się stało-przytuliła mnie do siebie. - Obiecuje - wyszeptałam jej do ucha. W tym samym czasie przyszedł mi sms. Wypuściłam Ann ze swoich objęć, i sięgnęłam po mojego HTC 'ta. Na ekranie widniał napis : Od : Niall.
Odblokowałam ekran i pokazała mi się wiadomość ,, Chcesz do mnie przyjść ? Poznasz chłopaków Xx ".
Uśmiechnęłam się pod nosem i mu odpisałam ,, Mogę wprosić dwie osóbki ? ". Nie czekałam minuty, a odpisał ,, Pewnie ; ) "
- idziecie ze mną do sąsiadów ? - spytałam domowników. Konrad energicznie pokiwał głową. Spojrzałam na Anabell. -Przystojni są?-spytała mnie Anabell podnosząc jedną brew do góry.
- A jagby nie byli, to bym się fatygowała ? - Odpowiedziałam pytaniem na pytanie z zadziornym uśmieszkiem.
-No w sumie racja. Mogę iść, ale tak na dwie godziny, bo jestem umówiona
- No to na co czekamy ? Już wynocha ! - wygoniłam ich na dwór i poszliśmy do domu na przeciwko. W sumie można to równie dobrze nazwać willą. Zadzwoniłam dzwonkiem, a chwile później otwożył mi uśmiechnię ty od ucha do ucha blondyn.
- No heej ! Wchodźcie.- weszliśmy do środka za blondynem. Moim oczom ukazał się wielki salon, a w nim : piłkarzyki, wielka plazma, kanapa i dwa fotele, i czterech przystojniaków grających w Fife. Jako pierwszy zobaczył nas ciemny blondyn w koszuli w kratkę. Szepnął coś pozostałym, a chwilkę później wszyscy stali w rządku przed nami z bananami na tych ślicznych ryjkach. Przedstawili się po kolei.
- Liam. - powiedział ciemny blondyn, który nas zauważył.
- Louis. - bluzka w paski.
- Harry .- chłopak w loczkach na głowie, który cały czas gapi się na Ann.
- Zayn . - Ciemno włosy mulat.
-Hej, jestem Anabell, ale mówcie mi Ann- uśmiechnęła się do wszystkich po kolei.
- Mirror, a to mój brat Konrad - Niall słysząc słowo brat, wydawał się być...


___________________________________________

No witajcie ! Jeżeli to czytacie, to proszę o zostawienie komentarza. Z góry wielkie dzięki.
Ale do rzeczy. Ten rozdział napisałam w miarę szybko. Może to dla tego, że pomogła mi Ania. Wielkie dzięki ;). / Mirror

Rozdział 1

Perspektywa Mirror

Londyn. Piękne miasto, któremu dziś wieczorem liczba mieszkańców wzrosła o trzy. Spacerowałam uliczkami tego pięknego miasta, aż doszłam, do Hade Park'u. Było już ciemno. Nikogo nie było w pobliżu. Nikt nie mógł mnie widzieć. Z kieszeni w mojej skórzanej kórtce, wyciągnęłam przyjaciółkę. Przyjaciółkę wielu nastolatek dwudziestego pierwszego wieku. Żyletke. Podwinęłam lewy rękaw kórtki, i usiadłam pod drzewem. Przyłożyłam żyletkę do nadgarstka i zaciznęłam zęby. Przejechałam mocno po żyle, i poczułam, że robi mi się słabo. Wycelowałam kolejny raz, gdy nagle usłyszałam jak ktoś krzyczy :
- Nie rób tego!
Podniosłam wzrok i zobaczyłam blondyna biegnącego w moją stonę. Szybko wstałam, ledwo utrzymując się na nogach.
- Czemu ? Mam do tego prawo...-tylko tyle zdążyłam powiedzieć. Przeciągnęłam żyletkę najmocniej jak potrafiłam i poczułam jak upadam. Tylko tyle pamiętam...

--------

Obudziłam się w jakimś białym pomieszczeniu. Rozpoznałam, że to szpital. Poczułam jak ktoś mocno ściska moją ręke. Spojrzałam na tego ,,ktosia", którm okazał się być mój brat.
- Obiecałaś - wyszeptał ze łzami w oczach - Obiecałaś, że już nigdy tego nie zrobisz.
-Przepraszam.- Gdy to powiedziałam do sali wszedł lekarz.
- Dobrze, ... Straciła pani mało krwi, ale organizm był zbyt słaby, i pani zemdlała, zrobimi po południu kilka badań, i będzie pani wolna. - powiedział mężczyzna koło czterdziestki - Ma pani gościa.
Gdy wyszedł do sali wszedł blondyn, którego wczoraj widziałam. Konrad spojrzał na mnie znacząco i opuścił sale, a jego miejsce zajął blondyn.
- Czemu to robisz? - spytał. Dopiero teraz zobaczyłam jakie ma piękne oczy. A te oczy...one...one płakały.
- Jestem tylko człowiekiem i jak karzdy mam uczucia. Tylko one są silniejsze, i bardziej wyraziste.- odparłam.
Przez chwile panowała pomiędzy nami krępująca cisza, ale niebieskooki ją przerwał.
- Jestem Niall. - wyciągnął w moją stronę rekę, i lekko się uśmiechnął.
- Mirror. - ścisnęłam rękę Niall'a, i wtedy poczułam...dziwne mrowienie w żołądku, jagby motyle w nim napiły się redbull'a, i urządziły sobie niezłą balangę.
Niall był u mnie przez dobre trzy godziny, aż nie wszedł lekarz, i nie wziął mnie na badania. Ale przed tym zdążyłam wymienić się z Horankiem numerami.
Po badaniach doktor powiedział, że mogą mnie już wypisać. Nie miałam tu żadnych rzeczy, więc gdy tylko dostałam wypis wyszła na zewnątrz. Właśnie. Nie mam pojęcia gdzie mam iść. Wybrałam na telefonie numer Niall'a i nacisnęłam zieloną słuchawkę.
Jeden sygnał, dwa, trzy...
- halo?
- hej, Niall ! Wypisali mnie, ale nie wiem jak trafić do domu. - Gdzie jesteś ?
- Pod szpitalem
- Zaraz po ciebie przyjade. - i się rozłączył.
Usiadłam na czerwonej ławeczce i czekałam. Po niecałych pięciu minutach naprzeciwko mnie stanęła czarna terenówka. Zdążylam wyszeptać ciche ,,WOW". Szyba się uchyliła, i zobaczyłam uśmiechniętego Horana.
- Podwieść panią ? - spytał. Zaśmiałam się pod nosem. Ominęłam auto, i usiadłam po stronie pasażera. - Do to gdzie cię podwieść ?
- Na Rouse Street 12. - powiedziałam.
- Ooo, no to witam sąsiadkę z na przeciwka - Uśmiech nie schodził mu z twarzy.
- Mieszkasz na przeciwko ?
- No tak, mieszkam z ...
--------------------------------
Przepraszam, że taki krótki, ale mam teraz dużo nauki, bo mam egzaminy. Mam nadzieję, że rozdział się spodobał, i was nie zawiodłam. Następny postaram się dodać w czwartek.
Trzymajcie się / Mirror

Bochaterowie

Marlena ,,Mirror" Mcklark - 17-letnia dziewczyna z marzeniami. Mieszka w Sosnowcu w Polsce. Jej najlepszą przyjaciółką jest Anabell. Ma młodszego o dwa lata brata Konrada. Mieszka z nim w domku, ale niedługo przeprowadzają się z Anabell do Londynu. Gra na gitarze,pianinie i trochę śpiewa, ale tylko dla siebie. Jest szalona i pomysłowa.

Anabell ,,Ann" Hall - Jest starsza od Mirror o dwa miesiące. Lubi sobie poszkicować i czasem potańczyć. Pojedzie z Mirror do Londynu, gdzie jej życie przekręci się o 180 stopni.

Konrad ,,Koni" Mcklark - Młodszy brat Marleny. Tańczy hip-hop i gra na gitarze elektrycznej. Jest największym ciachem w szkole. On wciąż szuka tej jedynej. Słucha Red Hot Chilli Peppers i Nirvany. Pojedzie do Londynu z Mirror i Anabell.

Renesmee ,,Nessie" Red.- przyjaciółka Mirror, Konrada, i Ann z Polski. Słucha metalu i regge . Jest starsza od Mirror o siedem miesięcy. Traktują się jak siostry, dlatego rozłąka źle im robi.Chce zostać choreografką i Tancerką Hip-hop. Gra na gitarze i perkusji.

One Direction - Niall Horan (19 lat), Harry Styles (19 lat), Louis Tomlinson (21 lat), Zayn Malik (20 lat), Liam Payne (19 lat.).